Claire Moynihan komt uit Cobh, County Cork in Ierland. Ze werkt momenteel als basisschoollerares in Dubai, waar ze de afgelopen 2 jaar heeft gewoond. Ze houdt van de meeste buitenactiviteiten, waaronder hardlopen, voetballen en zwemmen, en ze maakt deel uit van een damesteam van Gaelic Football in Dubai. Een van haar beste buitenervaringen was het beklimmen van de Kilimanjaro tijdens haar recente reis naar Tanzania, waar ze vrijwilligerswerk deed in een weeshuis in Arusha met Volunteering Solutions.
Waarom heb je besloten om vrijwilligerswerk te doen in het buitenland via Volunteering Solutions in Tanzania?
Het is iets wat ik altijd al wilde doen en al lang in mijn hoofd zat. Ik heb het geluk dat ik een carrière in het onderwijs heb met veel vrije tijd tijdens de zomervakantie, waardoor ik kan nadenken over het doen van deze waardevolle dingen!
Tanzania was mijn keuze omdat ik daar geld wilde inzamelen voor het weeshuis waar ik zou gaan werken door de Kilimanjaro te beklimmen. Ik dacht dat dit iets zou zijn waar mensen mij voor zouden willen sponsoren. Ik heb de Facebookpagina van Volunteering Solutions doorgenomen en wat getuigenissen gelezen en heb mijn plek geboekt!
Beschrijf uw dagelijkse activiteiten als vrijwilliger.
Ik kwam elke ochtend om 9 uur aan en ik zat in de "babyklas". Ik was vrij om naar elke klas te gaan die ik wilde (er waren er in totaal 4), maar ik bracht de meeste tijd door in de jongere klas, omdat ik de meeste ervaring heb met lesgeven in deze leeftijdsgroep. De eerste paar dagen hielp ik de leraar vooral met correcties, het opgeven van huiswerk en het zitten bij specifieke kinderen die moeite hadden.
De 2e week vroeg ze me om Engels en wiskunde te geven aan de kinderen, dus dat was een geweldige ervaring. Om 10:30 uur kregen de kinderen thee en brood en speelden ze 20 minuten buiten. De vrijwilligers mochten met ze spelen met alle beschikbare apparatuur, zoals een voetbal of springtouw, of gewoon zitten en met ze praten.
De les zou hervat worden om 11:00 uur tot 13:00 uur voor de babyklas. Wiskunde werd meestal 's ochtends gedaan en Engels op dit tijdstip. Lunch was tussen 13:00 en 14:00 uur. Als vrijwilliger ben je vrij om op dit tijdstip te gaan, maar ik bleef meestal tot 15:00 uur. Van 14:00 tot 15:00 uur hadden de oudere kinderen leesgroepen terwijl de jongere kinderen een dutje deden. Ik vond dit tijdstip van de dag leuk omdat het relaxter was en ik de oudere kinderen kon helpen op alle gebieden waar ze hulp bij nodig hadden. Meestal kwamen ze naar me toe en vroegen om hulp.
Wat maakte deze vrijwilligerservaring in het buitenland uniek en bijzonder?
Simpel gezegd... de kinderen maakten het uniek en speciaal. Het waren de meest dankbare, inspirerende kinderen waar ik ooit mee heb gewerkt of het genoegen heb gehad om te kennen. Hun manieren, respect en uitstekende gedrag en luistervaardigheden verbaasden me gewoon. Het centrum werd uitstekend gerund door briljante, goedhartige mensen die oprecht om het welzijn van de kinderen gaven en je kon zien hoe ze een gevoel van gemeenschap onder de kinderen inboezemden. Alle kinderen zorgden voor elkaar en ze waren een familie in elke betekenis van het woord! Het was geweldig om te zien en er deel van uit te maken.
Welke invloed heeft deze ervaring op uw toekomst? (Persoonlijk, professioneel, etc.)
Persoonlijk kan het je niet anders dan leren over de waarde en het belang van het leven. Je komt er snel achter dat de dingen die wij in de westerse wereld als "zorgen" classificeren, in hun wereld geen gewicht in de schaal leggen! Ik zou willen zeggen dat ik in de toekomst de simpele dingen in het leven meer zal waarderen dan ik tot nu toe heb gedaan, bijvoorbeeld eten, schoon water, kleding, een warm bed! Het heeft me vooral geleerd om te lachen! Als deze mensen het dag in dag uit kunnen doen met alle tegenslagen die ze in hun leven tegenkomen, dan kunnen wij het ook met alle gemakken, voordelen en luxe die de westerse cultuur te bieden heeft.
Professioneel gezien heeft het mij bewuster gemaakt van internationale kwesties en het belang van onderwijs om een betere toekomst voor iedereen te creëren. Deze kinderen weten al op jonge leeftijd dat een goede opleiding hun enige uitweg uit de armoede is. Ik zou graag een vervolgopleiding willen doen, mogelijk een masteropleiding, over de sociale en politieke structuur van ontwikkelingslanden en meer willen leren over wereldwijde armoede en hoe en waarom het ontstaat.
Ik denk dat het ook belangrijk is om deze kwesties in het leven van kinderen over de hele wereld te brengen. Als docent wil ik een beetje hiervan in mijn klaslokaal brengen en ze ervan bewust maken dat armoede op wereldwijde schaal bestaat, vooral bij kinderen in Dubai die enorm bevoorrecht zijn in vergelijking met de kinderen in Afrika.
